Kad se nađete u Alžiru, isprva vam se učini da ste još u Evropi. Glavni grad najveće države u Africi neodoljivo podsjeća na velike francuske gradove Mediterana, poput Marseja ili Nice. Zbog boje svojih zgrada od kreča u tipičnom francuskom stilu koje datiraju iz kolonijalne ere, nadimak „bijeli grad“ zaista mu pristaje. Prefinjena, pomalo izblijedjela arhitektura evropskog stila u kombinaciji sa mavarskom i otomanskom, čine zanimljiv spoj modernog i tradicionalnog.

Dok hodate ovim vedrim i živahnim gradom, bićete jedan od rijetkih stranaca, ali određeni evropski duh koji se osjeća, neće izostati. Pod budnim okom stare kasabe (Casbaha) prostiru se široki, moderni bulevari i promenade. Prate veliki zaliv i stepenasti reljef i provlače se između raskošnih bijelih zgrada, megalomanskih spomenika, starih džamija i gradskih parkova.

Grad ima i neke veoma zanimljive muzeje, impresivnu veliku zgradu pošte (Grand Post Office) u neo-mavarskom stilu, kao i upečatljiv i jednako impresivan spomenik stradalima u borbi za nezavisnost – Martyr’s Memorial.

Kasba (Casbah)

Ne možete posjetiti Alžir a da ne lutate starom kasabom (Casbahom) koja je srce grada. Ovaj istorijski i tradicionalni dio grada je misteriozno, intrigantno mjesto. Osjeća se to na svakom koraku, dok šetate njegovim kaldrmisanim vijugavim ulicama, zaobilazite gomile šuta ili se provlačite ispod naherenih nastambi oslonjenih na stubove, koje izgledaju kao da bi svakog trena mogle da se sruše. Iz ovog lavirinta mračnih i uskih ulica pruža se predivan pogled na čitav grad i ogromni zaliv u kojem se glavni grad Alžira smjestio.

Casbah zauzima posebno mjesto u hiljadugodišnjoj istoriji grada. Taj značaj je prepoznat i od strane UNESCO-a, koji je 1992. godine dodao Casbah na listu svjetske baštine. U ovom starom dijelu prestonice se odvijao i čuveni film “Bitka za Alžir” iz 1966. godine.

Spomenik mučenicima (Martyrs’ Memorial/Maqam Echahid)

Ovaj spomenik izgrađen je u znak sećanja na Alžirce koji su poginuli u ratu za nezavisnost Alžira protiv Francuza između 1954. i 1962. godine. Spomenik je u obliku tri stojeća palmina lista, koja pod sobom skrivaju “vječni plamen”. Na rubu svakog palminog lista nalazi se statua vojnika koja predstavlja fazu borbe za nezavisnost Alžira. Izgrađen je 1982. godine i sa visinom od 92 metra lako je uočljiv sa bilo kojeg mjesta u gradu. Unutar spomenika možete razgledati Nacionalni muzej rata za nezavisnost.

Muzej ima puno izloženih artefakata iz rata. Dio izložbe je prilično jeziv i pokazuje način na koji su Francuzi mučili i ubijali lokalne borce za slobodu. U ovom ratu je život izgubilo skoro 1.5 miliona ljudi (alžirski istoričari procjenjuju broj žrtava na 1.5 miliona alžirskih žrtava, dok francuski istoričari kažu da je ubijeno oko 400.000 ljudi sa obe strane).

Gradske džamije: Džamija Ketchaoua (Djamaa Ketchaoua), Džamija el Kebir (Djamaa el Kebir) i Džamija el Djazair (Djamaa el Djazair)

Tu gdje stara kasaba prijeti da se strmoglavi u more stoji Ketchaoua džamija (Djamaa Ketchaoua) iz 1612. godine poznata po jedinstvenom spoju mavarske i vizantijske arhitekture.

Iako stari hroničar grada, daleko je mlađa od Džamije el Kebir (Djamaa el Kebir), najstarije džamije u gradu, koja je kroz vijekove mijenjala svoj izgled, ali je na istom mjestu gotovo hiljadu godina.

Mnogo veća i novija od ove dvije je Džamija el Djazair (Djamaa el Djazair), poznata i kao Velika džamija u Alžiru. U njoj se nalazi najviši minaret na svijetu i treća je po veličini džamija na svijetu, nakon Velike džamije u Meki i džamije Al-Masjid an-Nabawi u Medini, u Saudijskoj Arabiji.

Palata Rais (Palais des Rais)

Palata Rais ili Bastion 23 je istorijski kompleks palate koji se nalazi u kasabi u glavnom gradu Alžira. Kompleks se sastoji od 3 palate i 6 kuća. Sagrađena je tokom osmanske ere (1576. godine) od strane Dey Ramdhan Pashe, kako bi ojačala odbranu i pomorsku zaštitu grada. Ime Bastion 23 palata je dobila nakon izgradnje bedema tokom francuske kolonizacije. Palata je u potpunosti obnovljena između 1986. i 1992. godine i uvrštena je na UNESCO-ov popis svjetske baštine

Katedrala Gospe od Afrike (Notre Dame d’Afrique/Our Lady of Africa)

Katedrala Notre Dame d’Afrique je rimokatolička crkva završena 1872. godine, nakon četrnaest godina izgradnje. Ova veličanstvena građevina neovizantijske arhitekture nalazi se na litici koja gleda na Alžirski zaliv. Njena gradnja proizašla je iz ideje da se glavni grad Alžira duhovno poveže sa Mersejem koji leži preko mora i u kojem se u to vrijeme podizala katolička katedrala Gospe Zaštitnice.

Hram je trebao gledati prema Alžiru. Raskošna unutrašnjost je unutar špansko-mavarskog dekora. Katedrala Gospe od Afrike je jedna od rijetkih crkava na svijetu u kojoj zaziv Djevici Mariji, Gospi Afričkoj, glasi: Notre Dame d’Afrique, priez pour nous et pour les Musulmans („Gospe od Afrike, moli za nas i za muslimane”).